VERS SENSA SENS
Per stèmna an po’ tranquil l’atra maten-na,
am sòn spaparasà an s’na panchen-na
e vist ch’a j’ava nent du tüt da fè,
m’anvisch ‘na mèza ciospa pèr fümè,
ma poc pèr vota u j’è sciupà ‘n pastiss
ch’un mè amni fina tücc i cavì riss.
Maznà ch’i rompu ‘l bali, còn ch’i bòulu,
zitèli e uidui früti ch’i ciaciaru,
sensoss ch’i bècu ‘l mon, el mur e i pé,
l’è propi nenta ‘l post ch’al fa per mè.
J’hò allura medità d’andè sut’acqua
Per stènma ‘n po’ tranquil sensa cedel,
ma l’acqua ‘d Tani l’è pez che ‘na fogna
che s’ ‘ieisa d’andè ‘ndrenta um ven la rogna.
L’ünica solusiòn ch’um ven a taj,
‘l’è cula ‘d fèm la soma òli e aj
e rintanem da sira a la maten-na,
an cula stònsia anfond a la canten-na,
ma ‘nt la canten-na u j’è ‘l baboni e i ratt
e tònta ratatuja d’amnì matt.
A ‘s punto chì, sò propi pü se fè,
a pei la vègia gaba per sunè.
A sòin e cònt el pen-ni at tücc j’amur
Ch’an fòn senti ‘nt el còr in gròn dulur.
L’è tònta l’emusion, ‘sent còud ant’j’oss,
Forse u sarà perchè ‘m sòn cagà adoss.
E adèss che a sòn chi cò ‘l braji pen-ni,
a sent ch’i sòn finiji tütt el me pen-ni.
Lisòndria, 30 Magg 2008
Gianni Regalzi
http://xoomer.virgilio.it/gianniregalzi/
